Różne metody używane przy spawaniu

Spawanie to jedna z najpopularniejszych prac technicznych, jakie są potrzebne chociażby przy budowlach, różnych konstrukcjach czy remontach pomieszczeń. Choć jest to bardzo popularna praca wśród Polaków, kryje za sobą wiele skomplikowanych technik wykonywania. Mimo, że z pozoru to po prostu łączenie ze sobą materiałów przy pomocy spawarki, to wyróżnia się przynajmniej kilka technik takiego łączenia.  Każda z nich służy do łączenia innych rodzajów materiałów oraz ma swoje indywidualne zalety i wady.  

Są to między innymi techniki: 

• MIG/MAG, 
• TIG,  
• WIG,  
• FCAW Innershield. 

Spawanie techniką MIG/MAG 

Nazwa tej techniki wywodzi się z języka angielskiego i nazywa się „Metal Inert Gas/Metal Active Gas”. Jest to metoda polegająca na łączeniu materiałów będących w osłonie gazu obojętnego (MIG) oraz gazu aktywnego (MAG). Gazem obojętnym może być na przykład hel czy argon, zaś do aktywnych należy między innymi dwutlenek węgla. Ta metoda nadaje się idealnie do spawania większości materiałów. Najczęściej stosuje się ją w pracach montażowych lub do spawania automatycznego i półautomatycznego. MIG/MAG to obecnie najszerzej stosowana metoda spawania.

Jej zalety to:  

• wysoka jakość połączenia, 
• wysoka wydajność, 
• perspektywa robotyzacji techniki, 
• wiele pozycji spawania. 

Do wad natomiast zaliczyć można: 

• duży rozprysk metalu przy spawaniu MAG, 
• konieczność ochrony przy spawaniu na otwartej przestrzeni, 
• jakość połączeń jest uzależniona od zdolności technicznych spawacza. 

Metoda TIG (WIG) 

Z angielskiego „Tungsten Inert Gas” (gdzie niemieckie „tungstein” oznacza „gaz”). Metoda ta polega na utworzeniu łuku elektrycznego z wykorzystaniem nietopliwej elektrody wolframowej w osłonie gazu obojętnego. Metodę tą stosuje się do spawania automatycznego bądź ręcznego. Używana jest do spawania wszystkich gatunków stali, zaś najczęściej łączy się przy jej pomocy aluminium i stopy aluminium. Jest to bardzo uniwersalna metoda spawania.

Zalety tej techniki to: 

• najlepsza jakość połączeń, 
• perspektywa robotyzacji, 
• możliwość spawania w każdej pozycji, 
• możliwość spawania materiałów o różnej grubości, 
• brak potrzeby obróbki końcowej. 

Niestety technika ta niesie ze sobą też wady takie jak: 

• niska wydajność pracy przy wykonywaniu ręcznym, mała prędkość spawania, 
• stosowanie ochrony przed wiatrem na otwartej przestrzeni, 
• wymagane doświadczenie i duże umiejętności techniczne, 
• przygotowanie elementu obrabianego. 

Metoda FCAW Innershield 

Wyróżnia się także metodę FCAW Innershield (Flux-Cored Arc Welding), która przebiega identycznie jak MIG/MAG z tą różnicą, że w miejsce drutu litowego stosuje się drut, wewnątrz którego znajduje się rdzeń z proszkiem. Podczas spawania pod wpływem temperatury rdzeń topi się, a spalony proszek tworzy gaz osłonowy, który jest ochroną wokół jeziorka spawalniczego. Właśnie dlatego ten drut nazywany jest samoosłonowym, gdyż nie jest konieczne pozyskiwanie gazu z zewnątrz. Ten proces znacznie ułatwia całość spawania.